Monemvasia

2013

Na Gythio zijn we Lakonia ( de 3e vinger ) in gereden, eerst een stuk langs de westkust. We hebben Mistras, de dode Byzantijnse stad bij Sparti, dus overgeslagen. Erg mooi maar het ligt niet op de route en we zijn er al 2 keer geweest. Lakonia is nieuw voor ons afgezien van Monemvasia, waar we al in 1992 geweest zijn toen we in Tolo waren. Het bovenstuk is een gebied met allemaal fruitbomen. Er liggen hier geen grote bekende plaatsen maar landschappelijk is het erg mooi en heel interessant voor de camperaars omdat er overal stranden zijn waar je kunt staan. We zien dan ook op diverse plekken campers staan.

Wij gaan ook een paar uur bij zo'n strand staan om even te zwemmen en dan is het altijd prettig als er douches op het strand staan. Als het na de middag bewolkt wordt en er vallen zomaar een paar druppels regen gaan we toch verder. Je kunt helemaal naar het zuiden rijden we zien in de verte het eilandje Elafonisos al en daarachter het eiland Kythira. We besluiten niet helemaal naar de zuidpunt te gaan maar steken het schiereiland over naar de oostkust naar Monemvasia. Dit kun je vergelijken met Mont St.Michel of Gibraltar. We rijden niet de hoofdweg naar de oostkant maar gaan weer heel avontuurlijk over een witte weg op de kaart. Een mooie route, er ligt een klein dorpje( Agh.Mamas) op de route dus we hopen dat we daar goed doorheen kunnen. Op 1 smalle bocht in het plaatsje gaat het prima en is het een mooie route. Ooit zat Monemvasia vast aan het land maar door een aardbeving kwam het los van de kust en kreeg het een dam met een brugverbinding. Het heeft een boven en benedenstad, maar de bovenstad is verlaten en in feite een grote ruïne. We staan in het plaatsje Gefira bij de dam aan de haven en hebben een prachtig uitzicht op de rotsem hebben zowaar en wifi verbinding. Verder de perfecte plek voor ondergaande en opkomende zon.

Uitzicht op Monemvasia van uit de haven van Gefira, aan het einde van de dam staan een aantal campers.

Hier vandaan vertrekt ook ieder half uur een busje naar de ingang van Monemvasia dat aan de onderkant van de rots ligt. Aan het einde van de dam, op het eiland dus, overnachten de meeste campers maar wij kiezen voor het mooie uitzicht. Het was een goed keus geweest gister niet naar de zuidpunt te gaan want het zag er daar dreigend uit en we hoorden het onweer. Wij hielden het gelukkig droog en zonnig. We waren om 9 uur met het busje vertrokken dus er liepen nog nauwelijks toeristen. De stad is ooit een belangrijk handelscentrum geweest en de laatste eeuwen wisselend in handen van de Venetianen en de Turken. Het stadje leeft nu van de toeristen en is een en al café's, restaurant en souvenirwinkels of hotel en appartementen. Maar ondanks dat een sfeervolle plaats. Het heeft mooie binnenplaatsjes, is grotendeels gerestaureerd met hier en daar nog wat vervallen gebouwen. Wat een verschil met 20 jaar geleden als ik later thuis de foto's van toen nog eens bekijk. Na een uur er wat rondgelopen te hebben heb je het wel gezien.

Wandeling over de stadsmuur van Monemvasia, gelukkig hebben wij het droog gehouden.

Toen we later op de dam liepen om nog wat foto's te maken zagen we de kop van een Caretta-Caretta schildpad steeds boven water komen. Er lag een zeer luxe boot en daar was hij ook gesignaleerd dus iedereen aan dek. Even buiten Monemvasia is een strand met wat bomen en een douche, ideaal dus, Epidaros Limera N 36.72931 E 23.02663 Er staan al een aantal campers en wij installeren ons voor een grote Tamarisk vlak bij de douche, een perfecte plek. Bij de bakker in Monemvasia hadden we weer een lekkere bougatza en een ham/kaas pie gekocht, prima uithouden zo. 's Avonds zie ik dat er echter nauwelijk een UMTS verbinding is dus iets op het internet plaatsen met de dongel lukt niet. Dan de volgende dag maar even terug naar de haven voor het open netwerk en natuurlijk even weer wat lekkers bij de bakker.