Het meer van Ohrid

 

2012

Sv Naum

Na Pogradec rijden we verder langs het water en zien bij Thushemisht(?) aan de rechterkant van de weg een officiële P voor tenten en campers. Even verder is de grens en rijden we Macedonië binnen, een klein stukje verder en je komt bij het klooster Sv Naum. Een toeristische attractie waar veel bussen komen en bootjes vanuit Ohrid.

Het kloosterkerkje is niet heel groot en niet erg oud, het is wel van binnen mooi beschilderd met fresco's. Het kloostercomplex is inmiddels een hotel, een en ander valt wel een beetje tegen. Even verder kom je langs het museum Gradiste, hier heeft men een sinds een paar jaar een prehistorisch paalwoning dorpje nagemaakt. Naar aanleiding van resten van een dorp op palen, die men in het meer gevonden heeft. Een en ander ziet er heel netjes en verzorgd uit. We gaan een plekje zoeken, even voor Ohrid, tussen Lagadin en Pestani vinden we een plekje aan de kant tegen over een verlaten/gesloten camping. N 41.03877 E 20.80525 Ik heb het een en ander in een boekje gelezen over Macedonië en de problematiek van het land. Ze zijn bang van de Albanezen(in eigen land dus), die zijn op het ogenblik een grote minderheid die snel groeit, en ze vrezen een eventuele droom van een groot Albanië. Griekenland is weer bang van de Macedoniërs ivm een groot Macedonië. En dan hebben we het nog niet over Kosovo gehad ook overwegend Albanees. Een en ander is al eeuwen lang gaande en terug te brengen tot: is Alexander de Grote nu een Griek of een Macedoniër. 

De boot uit Ohrid komt aan bij het klooster Sv. Naum.

We staan hier mooi aan het water en de weg langs de kust hier is niet erg druk. We hebben vandaag maar eens even een sateetje op de barbecue gemaakt met pindasaus even weer wat anders. Als we net afgewassen hebben stopt er een auto, de man komt naar ons toe en begint in het Nederlands te praten. Hij heeft in Utrecht gewerkt, woont in Pestani heeft er appartementen en heeft een veel mooier plekje met warme douches etc. voor ons. We vertellen dat we de andere kant op gaan en uit Albanië komen, hij vindt het helemaal niks daar en reageert heel sceptisch. We zijn dus nog geen 8 uur in het land en de 1ste Macedoniër die we spreken bevestigd meteen het verhaal in het boek.

Ohrid

Vanmorgen Ohrid in geweest, allemaal Nederlanders die je hier ziet. Eerst op zoek naar een pinautomaat bij de grens en onderweg was daar geen gelegenheid voor. Verder valt het ons op dat het hier zo rustig is, qua verkeer en qua mensen in vergelijk met een Albanese stad. Je kunt zien dat men hier van het toerisme leeft en het seizoen is praktisch voorbij. Ohrid heeft bij het water een aardig straatje waar je de mooie Ottomaansehuizen ziet, we zijn de oude binnenstad naar boven ingelopen maar daar is het of vervallen of het zijn nieuwe huizen. Op de bazaar is het ook erg rustig, zoveel stalletjes met groenten en andere waren en zo weinig mensen. En dan is er natuurlijk de toeristische winkelstraat met de moderne winkels.

Ohrid, hier vandaan kan je met de boot naar het klooster Sv. Naum.
 

Struga

Rond de middag begint het te regenen, wij rijden door naar Struga een stuk verder op. Weer heel veel Nederlanders, de boulevard rond de rivier de Drin ziet er mooi uit daarna is het nog een drukke winkelstraat en verder doet het heel er "oostblokkerig" aan. Een beetje triest, of het nu aan de mensen ligt of aan het weer, het begint weer te regenen, we weten het niet. We gaan naar Autocamp Livadiste, een stuk verder richting grens we staan mooi aan het water, we zijn er helemaal alleen.

 

 

 

 

 

De camping is het hele jaar open, ongelooflijk, we kunnen zelfs in het restaurant eten. Het zijn allemaal caravans die hier het hele jaar staan maar waar niemand in zit. Echt een camping van de staat denken we want anders dan kan dat toch niet? De volgende dag is het prachtig weer, we blijven dus een dagje, de fietsen er uit en 's morgens naar Radozda gefietst 3 km zuidelijker, laatste plaatsje voor de Albanese grens. Hier is een internetcafé. Deze streek staat bekend om zijn vele kerkjes, met oude fresco's, in Radozda is een bekend rotskerkje, meer dan 700 jaar oud. Sleutel kun je bij het restaurant beneden halen in het begin van het dorp. Het is het kerkje Sveti Arhangel Mihail, de grootste in zijn soort. Het zijn een behoorlijk aantal trappen omhoog, je hebt dan ook een mooi uitzicht over Radozda. 's Middags naar het kleinste kerkje Sv Atanas, andere kant op, slechts 600 jaar oud en niet echt een rots kerkje maar het is hoog tegen de rotsen aangebouwd. Dit is een piepklein kerkje waar je hooguit met 5 a 6 mensen in kunt staan. Bij het vlakbij gelegen klooster Bogorodica is ook een echt rotskerkje daar waren we gister al in geweest, toen was er iemand mooi aan het zingen. Je ziet er als je omhoog klimt de verblijven van de monikken. Vandaag was het mooi weer dus was het er druk , ook in het kerkje, onmogelijk hier een foto van te nemen. Morgen gaan we weer verder, eerst naar een dorpje in de bergen en dan naar het noorden naar Tetovo, een stad met overwegend Albanezen.

Het rotskerkje in Radoza, in het restaurant beneden de sleutel ophalen!

Nieuw

18/07/2024, 17:21
spanje-2024 De verslagen van deze reis staan bij het gratis reisblog Pindat. Via de tijdlijn boven het verslag kun je steeds verder klikken en ook op het...