Vanuit Argostoli rijden we richting oostkust maar buigen eerst af naar het klooster en de kathedraal van Agio Gerasimos. Wij houden hier ook siësta, er zijn heel veel grote bomen, dus veel schaduw en er waait een heerlijk windje door de vallei van Omala. N38.16705º E20.58734º
Agios Gerasomos(1509-1579) is de patroonheilige van het eiland Kefalonia. Hij stichtte hier een klooster en stelde zich als doel het lokale onderwijs te verbeteren en dat van de nonnen in het bijzonder. Toen zijn graf jaren na zijn dood werd geopend om de beenderen in een ossuarium bij te zetten, bleek zijn lichaam als door een wonder niet vergaan. Diverse wonderen worden ook aan hem toegeschreven. De mummie van de heilige ligt nu in de kloosterkerk in een zilveren sarcofaag die door de nonnen regelmatig geopend wordt voor de bezoekers. Het is een groot kloostercomplex met een gastenverblijf waar groepen bezoekers kunnen overnachten.
Op het terrein staat ook de grote kathedraal een mooi beschilderde kerk. Maar helaas met een witte stenen iconostase, grote kroonluchters met foto’s er in verwerkt. Er vindt denk ik straks een doop plaats want er liggen diverse baby/kinderspullen klaar en het licht van de grote kroonluchter gaat ook aan.
Na de lunch en siësta rijden we naar Oud Valsamata op de berghelling hier vlak bij,het is een verlaten ruïnedorp. Het is even zoeken want het is niet een bezienswaardigheid die aan staat maar ik had op internet foto’s gezien en zei laten we er eens heen rijden. Zoeken natuurlijk maar met Google Maps komen we er uit. Een smal weggetje natuurlijk, punt is kunnen we er parkeren en vooral draaien.
Gelukkig dat lukt en vooral prettig dat je geen tegenliggers hebt. De vallei hier is het centrum van de Robola wijn, bij het klooster hadden we een folder gekregen van het concern hier 400 m vandaan. Zou de hele dag open zijn, wij rijden er om 5 uur naar toe dicht. Dan rijden we nog wat rond in de vallei op zoek naar de vele waterputten. In “het boekje” staat een luchtfoto met zeker 30 putten op kleine afstand van elkaar. Niet te vinden, ik dacht vraag het bij de Robolo fabriek maar dat ging dus niet door. Dit gebied ligt tegen de westelijke flank van het Anios aan en fungeert als waterbassin voor het naar beneden stromende bergwater, vandaar de vele waterputten. Jammer niet gevonden.
Terug naar de plek bij het klooster, prima overnachtingsplek, veel schaduw en we zitten hier op 400 m hoogte dus dat scheelt denk ik wel een graad of 2. Het is een kruispunt van een aantal wegen in de vallei dus er is steeds iets te zien. Auto’s toeteren als groet naar elkaar en we zien trimmers/wandelaars. Net tegen 8 uur, we zitten nog net niet te eten komt er een herder, met auto, met een kudde geiten voorbij.
Zondagmorgen gewekt door de dienst die in de kathedraal begonnen was. Er staat buiten denk ik een luidspreker, het begon heel zachtjes maar werd toch steeds luider. Nou ja toch wat uitgeslapen nog nooit zo laat opgestaan ook omdat we in de schaduw stonden, vannacht vond ik het zelfs fris!
Over de bergen naar de oostkust naar Sami, eerst rijden we naar Anti Samos tegen beter weten in eigenlijk, het is weekend en inderdaad, fout.Het is een mooie baai natuurlijk nu “ georganiseerd”. Dit strand , Anti Samos beach, is erg bekend door de film De mandoline van kapitein Corelli, naar het gelijknamige boek van Louis de Bernieres. De film, met Nicolas Cage en Penelope Cruz in de hoofdrollen, is hier in Sami opgenomen in 2000. Sami stond toen op zijn kop. Dus het wordt de camping Karavomilos Beach tussen Sami en Karavomilos in.
Het weer is aan het veranderen, veel bewolking en er is wat regen voorspelt. Vandaar dat we niet de berg opgereden zijn naar de resten van de acropolis boven Sami en het klooster dat daar ook ligt waar we in 2011 met de scooter waren.