Na 3 dagen zijn we van camping Desimi “verhuisd” naar camping Kariotes Beach. N38.80439º E20.71447º We staan hier nu voor de 3e keer, ik zei het vorig jaar al het woord beach slaat nergens op geen strand te zien hier, wel een zwembad. We staan weer net als vorig jaar vooraan met uitzicht op het zwembad, op gras en volop ruimte om ons heen. Voorlopig houden we het hier wel weer even uit, vlak bij de hoofdstad wat we een gezellige plaats vinden.
Lefkas is lange tijd in Venetiaanse handen geweest, zij bouwden bij de hoofdstad een groot fort het Santa Mavra ter bescherming tegen piraten. Tijdens die periode waar 3 Italiaanse familie over het eiland regeerde was het een redelijk rustige periode. Tot de Turken in 1479 het eiland in bezit namen. Heel veel Lefkadianen werden gevangen genomen en als slaaf verkocht in Smyrna en Constantinopel. De Turken werkte prima samen met de vele piraten die op hun beurt weer de Venetiaanse schepen enterde en leegroofden om hun waar weer aan de Turken te verkopen. Roerige tijde waar het eiland wisselend in handen was van de Venetianen of de Turken. In 1779 kwam het in bezit van de Fransen, nl Napoleon. Daarna kwam de Russische overheersing en maakte het eiland deel uit van de United states of the Seven Ionian Islands. Vanaf 1809 vielen alle Ionische eilanden in handen van de Britten die de eilanden regeerden tot 1864 toen de eenwording van Griekenland een feit werd. Lefkas was vanaf dat moment Grieks.
Donderdagmorgen op de fiets naar de stad op zoek naar een kapper, ik weet dat er hier diverse zitten maar het was toch weer even zoeken in de vele straten. Gelukt, zaterdagmorgen een afspraak. Toen een kleine wandeling door de stad, de oude binnenstad is autoluw. Een leuke stad om te winkelen als je dat wilt. Natuurlijk zijn hier ook toeristen maar je hoort toch voornamelijk Grieks praten. Een prettige sfeer en geen gelikte stad, vele winkels zien er mooi uit maar als je omhoog kijkt zie je nog de oude golfplaten constructies van na de grote aardbeving in 1953.
We lopen een aantal kerkjes binnen, nieuw voor ons was de privé kerk de Pantocrator in de hoofdstraat. Ik zag ook dat er toch een beperkte opening is in het weekend van 19.00 tot 21.00. Het was toeval want men was in discussie over restauraties. De Agioi Anargiroi vind ik de mooiste, de vlak bij gelegen Panagia ton Xenon hebben we nog nooit open gezien misschien zondag even proberen.
Na een cappuccino op een terras en alles even gade geslagen te hebben, terug naar de camping voor dat de grootste hitte komt. Ik lees op internet temperaturen van boven de 40°, dat hebben we gelukkig nog niet gehad. We komen tot 36-37, afzien, ‘s middags echt je gemak houden. Koken is deze dagen ook geen optie, we gaan vanavond bij 7 Islands eten in Lyghia hier vlak bij, goede keuken en je zit er leuk aan het water. We gaan op tijd heen om half 8 al, dan krijg je nog een tafel als je niet gereserveerd hebt.
Vrijdagmorgen weer op tijd naar de stad, nu langs de boten aan de kade gelopen, natuurlijk ook hier Nederlanders. Dan weer een terrasje in de hoofdstraat, nu loop je hier ook nog prettig met wat schaduw. Boodschap bij de AB supermarkt en gauw het zwembad in, het wordt een beetje saai maar het is even niet anders met de hitte.
Zaterdagmorgen naar de kapper, van begin tot eind mondkapje voor, zelfs tijdens het verven.Alleen tijdens het knippen bij het oor werd het even losgemaakt. Ik ben eerder in deze kapsalon geweest en heb er goede herinneringen aan.
Wat de coronamaatregelen betreft zijn we al 2x aangesproken op afstand houden. 1 Keer buiten bij de Lidl in de rij om naar binnen te mogen, men telt het aantal mensen. Vanmorgen bij de AB bij de kassa, wij hebben een mandje en ik sta echt niet iemand in zijn nek te hijgen, werden we verzocht afstand te houden. Verder staat hier op ieder tafeltje van een eet of drinkgelegenheid een flesje ontsmettingsmiddel voor je handen. Geen idee of dat bij ons ook zo is. Toch zien we hier van alles tot handenschudden, zoenen en omarmen.
De limit was op de boot van Kefalonia naar Nidri, tjokvolle boot en bijna iedereen zat buiten. Perst zich opeens een Bulgaarse of Roemeense tiener zich tussen mij en een van haar kennissen/familieleden. We zitten echt bil aan bil, we hebben toen ons mondkapje opgezet en maar gezwegen. Zitten tijdens de overtocht is voor mij nog wel nodig.
Zaterdag avond rijden we naar de vissershaven in Lyghia, we lopen eerst de pier af en kijken bij de boten hier is altijd wel wat ze zien. Daarna gaan we eten aan het water bij 1 van de tavernes. Gisteravond ergens anders geweest vonden we niet zo’n succes. Ik wil altijd wel wat proberen, deze keer octopus gekookt in zijn eigen inkt met orzo, een kleine pasta die er uit ziet als rijst. Ook Marinus zijn speciaal kip gerecht met pasta viel tegen.
Vanavond het voorgerecht saganaki aubergine was lekker, maar verder vond ik er geen aanraders bij. Je zit natuurlijk leuk bij het water, we zijn verwend denk ik.