Van Glifada naar Paleokastritsa is maar 17 km dus alle tijd om nog even naar Pelekas te rijden. In Pelekas heb je de keizerstroon, het uitzichtpunt van keizer Wilhelm II die hier naar de zons ondergang keek. Wilhelm bezat hier het vakantieverblijf,het Achilleon, ooit van Sissi keizerin van Oostenrijk. We hadden nu vooraan in het dorp geparkeerd achteraf hadden we best omhoog kunnen rijden maar dat is toch vaak niet in te schatten als je in een smalle dorpsstraat staat.
Dus het stuk naar boven gelopen. Ondanks dat Pelekas niet aan zee ligt is het toch een vakantiedorp, het is nl heel bekend van de hippies uit de jaren 70/80 en bij backpackers. In het dorp bij de plaatselijke winkeltjes wat boodschappen gedaan. Een bakker en een kleine kruidenier met wat groente en fruit dat is het dan meestal. Als je in zo’n dorpje loopt komt er vaak 's morgens een auto met luidspreker die het een en ander verkoopt, aardappels patates dat verstaan we dan wel, even later komt er een visauto.
Inmiddels staan we dan op camping Paleokastritsa, vooraan in het lang gerekte dorp N 39.67661º E 19.72520º. Paleokastritsa ligt aan een van de mooiste stukjes kust van Corfu en is dus toeristisch, maar een en ander is verdeeld over 3 baaien. We lopen naar beneden naar de 1ste baai en kijken er wat rond, het is hier nog druk. Langs de weg rijden veel bussen en taxi’s, die vooral voor het klooster komen, maar toch geeft het hier meer een gevoel van ruimte omdat niet alles op en in elkaar is gebouwd.Je kunt hier ook gemakkelijk parkeren omdat er 2 grote parkeerterreinen zijn.
De camping is eenvoudig maar wij mogen gebruik maken van een mooi zwembad bij een kleinhotel op 200 m van de camping wat we dan eind van de middag doen. Zaterdag morgen op de fiets naar de baaien aan de kust, het verste stuk is maar 2 1/2 km maar toch prettig dat we niet alles hoeven te lopen. We kijken eerst even bij de haven en dan parkeren we de fiets bij het laatste strand en lopen naar boven waar het mannenklooster Panagia Theotokos tis Peleokastritsa is. Beneden staan 5 bussen, boven op de parkeerplaats nog eens 3 dus het is erg druk, we lopen naar het uitzichtpunt op de St.Nicolas Hill.
Het klooster bezoeken we straks achter in de middag. We hebben nog wel een leuk gesprek met een monnik die bij de ingang zit, ik vraag of ik hem mag fotograferen. Hij komt uit Argentinië en spreekt Italiaans, hij vertelt dat hij nog met Maxima geschreven/gecorrespondeerd heeft toen ze jong was. Eerst nog even wat eten in een taverne vlak bij de camping buiten de drukte van het centrum. Daarna is het siësta tijd, vervolgens koffietijd en om 5 uur gaan we weer richting klooster.
We lopen weer naar boven geen enkel probleem bij deze temperatuur van 23 graden en een beetje wind, heerlijk weer. We zien beneden 1 bus en op de grote parkeerplaats is het ook niet druk. We treffen het, we kunnen in alle rust even rondlopen, in de kerk en het museum kijken, het is een mooie locatie met ook nog een oude olijfpers.
Nergens borden niet fotograferen wat een verademing. Om 6 uur worden de metten geslagen door een jongeman, geen monnik of geestelijke en even later luidt hij de klokken ook in het zelfde ritme. Dan ineens komen er hordes mensen het klooster binnen ongelooflijk wat een drukte. We hebben het echt getroffen als we beneden komen zien we dat diverse zaken/restaurants al gaan sluiten.
Zondag onze laatste dag hier, vanmorgen kleine wandeling gemaakt, stukje berg op er zou een pad zijn maar wij zijn het spoor bijster. We zien dan wel een rode markering weer naar beneden en volgen dat dan maar. ’s Middags bij het zwembad gezeten, een rustig dagje morgen weer verder.