U bevindt zich hier: Griekenland >> Macedonië-Thracië >> Samothraki

Samothraki

  • Afdrukken
Hits: 10282

2017

Samothraki ligt 40 km uit de kust voor Alexandroupoli , dit is bijna 2 en half uur varen((€79,30 enkele reis). Je komt aan in Kamariotissa de havenplaats van het eiland, er wonen ongeveer 2700 mensen op Samotraki. Veel bewoners zijn in de 60er jaren naar Duitsland vertrokken,naar oa Stuttgart, om te werken en zijn later weer terug gekeerd. Vandaar dat veel bewoners Duits spreken. Het is een klein rond eiland met in het midden het Saos bergmassief met hoogste top de Fengari van 1624m. Weinig strand (meest stenen)of baaien, heel erg groen en ontoegankelijk in het zuidoosten. Het westen bij Kamariotissa is laag en daar heb je een landbouwgebied.

Het is het eiland van de grote goden, de bekendste voor ons is Nike, de godin van de overwinning. Haar beeld, de gevleugelde victorie werd in brokken in 1863 gevonden(haar hoofd ontbrak)weer in elkaar gezet en staat in het Louvre in Parijs. Zij schonken als dank een kopie model van gips dat hier in het museum staat. Verder de god Poseidon, god van de zee en wateren, die vanaf de Fengari(1624m) de strijd om Troje gade sloeg.

 

 

 

 

 

We rijden naar het Nikolaos kerkje boven op een heuvel waar je mooi uitkijkt naar Kamariotissa een mooie overnachtingsplek, N40.47148º E25.46226º. De volgende dag eerst naar de zuidkant van het eiland, in het dorp Lakoma maken we een wandeling en drinken in de plaatselijke Taverne een frappé. In dit dorp woonde de ovenbouwer van het eiland, je ziet hier en daar nog de witte ovens op de erfjes staan.

De haven van Kamariotissa.

De weg stopt bij Pachia Ammos de enigste baai van het eiland met een mooi zandstrand en een grote vistaverne. Hier zie je het eiland Imnos, dit is Turks en die noemen het Gökceada. Donderdag naar Alonia en de "hoofdstad" Chora geweest, we dachten dat dat binnendoor over Alonia zou kunnen, niet dus.Na op een terrasje wat gedronken te hebben gaan we weer terug en nu naar Chora.

In Chora moet je wel op de P bij de ingang van het dorp parkeren dit is een dorp dat tegen de helling gebouwd is. Het ligt verscholen in een vallei, dit ook weer ivm piraten en de Turken. Het is het mooiste dorp van het eiland, maar in de winter leven er nog geen 20 families. Het dorp komt weer tot leven in de zomer als de toeristen en de Grieken van uit het buitenland weer hier naar toe komen. Het eiland heeft 5 martelaren(4 van Samothraki en 1 Ciprioot) die gevangen genomen waren door de Turken en weigerden zich tot de islam de bekeren.In 1835 werden ze opgehangen, voor de bewoners zijn het helden en worden ze jaarlijks herdacht met een groot feest.

Pachia Ammos de mooiste baai van het eiland .

De Genuaanse familie Gattelusi heeft het eiland in de 14e eeuw ook een tijd in zijn bezit gehad, gekregen van de Byzantijnse keizer.Maar in 1479 veroverden de Turken het weer en in 1821 plunderden en verwoesten de Turken het eiland.In 1912 werd het eiland bevrijd door de Griekse vloot maar was korte tijd in 2e WO in handen van de Bulgaren. Tijdens de militaire dictatuur gebruikte men het eiland als verbanningsoord voor politiek anders denkenden.

Na een wandeling door het dorp en wat inkopen rijden we naar de noordoostkant van het eiland tot waar de weg weer op houdt bij Kipos.Hier begint dus ook weer het ontoegankelijke woeste oostelijk gedeelte van het eiland.We vinden het geen mooie overnachtings plek en rijden een stukje terug, we hebben dan wel weer een mooi plekje N40.43432º E25.69392º. Deze noordkant van het eiland is heel anders, veel bos en beken, het water komt overal de berg af. Het hele eiland is trouwens zeer waterrijk, dus erg groen!

Kipos, dit is het einde van de weg aan de noordoostkant van het eiland.

Het is prachtig weer en de volgende dag rijden we weer klein stukje verder richting Kamariotissa en vinden vlak bij de Gattelusi toren weer een mooi plekje N40.49031º E25.65888º. Hier is vlakbij een eenvoudige camping die  ± half juni pas open gaat en een "gedoog" plek voor kampeerders. Een doorn in het oog van de eiland bewoners ivm de troep die er wordt achter gelaten!

Zaterdag morgen eerst weer even boodschappen/brood gehaald in Therma Loutra, zeer klein plaatsje met zwavelbaden. We zien nog geen activiteiten in het dorp, ik kijk even in het "openbare" bad maar het trekt me niet erg.We gaan voor een sportievere activiteit vandaag. Hier bij de toren komt de Fonias beek in zee die de bekendste waterval van Samothraki heeft, maar dat is dan wel klein uurtje lopen en langs de beek. Rugzak mee met badkleding en eten en drinken en een klein uurtje lopen langs de beek richting canyon. Een flink gedeelte is normaal te lopen maar het begin en eind is vooral klauteren over stenen.

Wandeling langs de Fonias beek naar de waterval.

Uitkijken dus voor mij kampioen vallen, overal wortels van de vreselijk grote bomen/ platanen en heel veel stenen. We zijn er vroeg dus helemaal alleen, er gingen net 2 bezoekers weg. Om van de kant zicht op de waterval te hebben moet je 10 meter omhoog klauteren, dan kun je nog verder naar een 2e waterval met bassin maar dit is een gevaarlijk stuk. De meeste bezoekers stoppen hier echter, na de 10 m omhoog wij ook natuurlijk! Prachtig plekje met de blauwe libellen(beekjuffers) die we vaker in Griekenland zien bij beekjes. Als we gezwommen hebben en een broodje gegeten komen de eerste toeristen. Als wij daarna terug lopen komen we diverse mensen tegen. We gaan weer terug naar het zelfde plekje vlak bij de toren.

Terug naar boven