Evia noordwest

 

2010

Inmiddels zijn we bijna bij het schiereiland in het noordwesten van Evia. Even voorbij Orei en nog voor Agiokambos waar de veerdienst naar het vaste land is, zien we een prachtig palmenstrand. Zoals het de afgelopen 2 dagen even niet mee zat, zijn dit weer de heerlijke plekjes. Een mooi baaitje met uitzicht op een klein eilandje en een strand met douches. Er zijn wat mensen op het strand, vlakbij zijn wat vakantiehuizen. Op het strand staat een bord met onbekende tekst. Gelukkig hebben we net vers brood gekocht, dus we blijven hier vandaag en nacht staan, wat geen enkel probleem geeft. Het blijft de hele dag rustig af en toe komen er wat mensen maar men blijft nooit lang.

Loutra Edipsou

De volgende dag rijden we eerst Loutra Edipsou in om even een internetcafé op te zoeken. Dit is de bekendste toeristische plaats van het eiland, het is het bekendste kuuroord van Griekenland. Je hebt hier grote luxe hotels,die veelal hun eigen thermale bronnen hebben. Hier is het seizoen een beetje begonnen, alhoewel er toch nog weinig toeristen op de terrasjes zitten. Je kunt hier nergens aan het water staan we rijden dus weer een stukje terug en gaan het schiereiland op. Langs de weg staan er bomen met gele bloemetjes in bloei. We overnachten 1 keer in de baai en rijden de volgende dag via Gialtra het eiland op. Hier is ook weer een kuuroord. We worden hier op het schiereiland een paar keer in het Frans aangesproken. Het is een prachtig gebied, echt de moeite waard, ben je op Evia dan moet je dit stukje zeker niet overslaan.

Na Lichada gaan we weer naar de kust en parkeren daar maar weer onder een boom aan het strand, het wordt al behoorlijk warm, het is nu 24 juni. De laatste tijd hebben we steeds contact met diverse Grieken gehad die dan vragen waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. Men is altijd heel erg vriendelijk en geeft ons bv tips van daar is een kraan met goed water, heel erg aardig allemaal. De volgende dag rijden we de zuidkust van het schiereiland langs waar een paar aardige plaatsjes liggen. Overal zie je hier de ambulante handelaren met hun auto's met groenten maar ook met bv varkens en ganzen. In de haven van Agios Georgios zie je veel vissersboten met weer Arabische bemanning. Al met al een heerlijke relaxte sfeer. Maar dan wordt het weer weekend en liggen de stranden vol. Achteraf gezien hadden we beter op de verste punt kunnen blijven staan.

 Maar ik wilde graag even naar de kapper, dus rijden we eerst weer even naar Loutra Edipsou en daarna zoeken we een plaatsje bij een parkeerplaats in Paralia Agia Nikolaou. We vinden het in Loutra te druk. We eten bij een restaurantje en vragen of we daar op de parkeerplaats kunnen overnachten. natuurlijk geen enkel probleem. Het blijft echter nog wel lang rumoerig want ja het is tenslotte zaterdagavond.

Rovies

Na Loutra rijden we weer verder naar het zuiden langs de westkust, dit is een bergachtig stuk wat mooi aangegeven staat op de kaart maar ons valt het tegen. Eerst kom je langs het dorpje Illia, omdat het zondag is, is het hier behoorlijk druk, maar een gezellige drukte. Daarna rijden we naar Rovies en gaan daar op de camping staan. De plekken zijn niet groot maar je kijkt van af het terras op zee en er is schaduw wat ook lekker is omdat het behoorlijk warm aan het worden is. Het is een  grote camping maar die is praktisch leeg, de tentjes die er stonden waren weekend toeristen. We halen de scooter uit de garage en rijden 's avonds naar de plaats Rovies. Hier is het heel erg gezellig omdat er markt is. Het zijn voornamelijk Grieken die hier zijn, het is ook niet zo'n luxe plaats, toch zijn er wel wat buitenlandse toeristen. Echt nog een Griekse plaats, ons spreekt het wel aan. Als we de volgende dag weer naar het dorp gaan om wat te eten, is de markt er nog steeds.

Na 2 dagen camping vertrekken we en rijden van de kust weg de bergen in naar het klooster Osios David. David was 3 jaar toen hij een aantal dagen zoek was, na 6 dagen werd hij vlak bij een kerk gevonden. Hij zei dat Johannes de Doper hem had gevraagd mee te gaan, een bijzonder kind dus. bij het klooster staan een paar kraampjes waar van alles te koop is. Er staat een bus met Griekse toeristen. Het klooster ligt in een prachtige omgeving, we rijden verder en maken een rondje tegen de klok in door de bergen. De route is prachtig af en toe smal en veel hobbels, kuilen en gaten. Soms is het gewoon slalommen op de weg maar dat is geen probleem want er rijdt nauwelijks iets. Zeer de moeite waard, nadat we weer op de kustweg uitgekomen zijn rijden we naar Limni, de parel van Evia. En inderdaad het plaatsje ligt prachtig, groot genoeg voor de gezelligheid en niet te groot voor massa toerisme.

Limni

Hier zien we Fransen, Duitsers , Engelsen en in de haven liggen 2 Nederlandse zeilboten. We zoeken 's middags een plekje tegen over de roeivereniging op hun kleine parkeerplaats aan de zuidkant van het dorp. Ze zijn niet blij met ons denk ik, maar er wordt verder niets van gezegd. 's Middags hebben we lekker gegeten in het dorp en 's avonds lopen we even het dorp door. Hier zijn zelfs 2 pinautomaten, we vinden het een heerlijk plekje. Regelmatig worden we weer aan gesproken. De mensen zijn erg vriendelijk en geinteresseerd, je kunt het natuurlijk ook nieuwsgierig noemen, maar het geeft af en toe leuke contacten. Zoals de mevrouw die haar bloempotten mooi blauw aan het schilderen is, gewoon op de promenade. Omdat we een paar keer langs komen groeten we elkaar en zo volgt er dan een gesprek. Nadat we de volgende morgen wat boodschappen hebben gekocht rijden we toch verder langs de kust. Een prachtige route die wij weer veel mooier vinden dan de route ten zuiden van Loutra.

Galataki klooster

De weg gaat nog een stuk voorbij Limni verder en eindigt bij het nonnenklooster Galataki, het oudste van Evia. De weg ernaartoe is erg mooi en staat op de kaart niet als mooi aangegeven. Wij vonden dit een veel mooiere kust dan ten zuiden van Loutra. Het klooster is 's morgens geopend van 9 tot 12, wij komen om half 12 aan maar de deur is op slot. Er hangt een touw met een bel en we proberen het maar en klingelen en ja hoor een non doet de deur open en we mogen naar binnen. We vertellen meteen maar even dat we van Ollandia komen en ze wijst op de prachtige bloemen die er in bakken op de binnenplaats staan. O.a. ook dahlia's en ik begrijp dat die uit Holland komen ??? Tja het is weer moeilijk converseren maar ze is erg vriendelijk en wijst ons het een en ander.

Ze vraagt of we in Limni zitten, dat denk ik want ik versta Limni. Ik vertel dat we rondreizen en noem de plaatsen op het eiland waar we allemaal geweest zijn. Als ze ons uitlaat, wijs ik op de camper die vlak bij de deur staat en ze lacht en begrijpt het(denk ik). Hier houdt de weg dus op en we gaan weer terug richting Limni, onderweg zien we wat vakantiehuisjes en daar bij in de buurt zoeken we een plekje aan het strand onder een boom want het is behoorlijk heet. Zo warm dat we in de loop van de dag meedraaien met de schaduw van de boom!!!

Na een rustig dagje en nacht gaan we weer terug naar Limni, het gebergte waar het klooster heeft geen wegen zodat we weer dezelfde weg terug rijden. Even voor het dorp hebben we nog een nachtje vlak bij een klein parkje gestaan. 's Avonds weer lekker in Limni gegeten het is er nu behoorlijk druk met ook buitenlandse toeristen, maar het is een gezellige drukte. De volgende dag rijden we weer via de kloof midden op het eiland terug naar Chalkidiki de hoofdstad. We willen daar nog even op een camping staan om met de scooter naar de hoofdstad te gaan. Chalkidiki ligt echter ook op het vaste land en zo blijkt dat de 2 campings op het vaste land liggen ver van de stad. Na een tijdje zoeken vonden we een van de campings, toen we de hoek om kwamen zagen we het al, een groot resort, inclusief een camping. Ja ergens achteraf dan, vooraan waren het allemaal ligstoelen ,luxe zitjes en restaurant. We hadden het snel bekeken zijn een stukje verder gereden. Zo zit je op het eiland en zo zit je ineens weer op het vaste land.

In een klein baaitje met strand vonden we een plekje, het was er gezellig druk met Grieken. 's Avonds nog even naar het resort gelopen, echt een plek voor de Griekse yuppen. Gelukkig stonden we niet in het zicht van het resort zodat we het er maar op waagden om hier te overnachten. Omdat het behoorlijk heet werd en we een rit op de scooter naar de warme stad niet zagen zitten, zijn we de volgende dag vertrokken richting Patras. We hadden het vaarschema van Minoan en die avond laat zou er een boot naar Venetië vertrekken. Onze vaart is pas over een week maar we gaan kijken of we om kunnen boeken.

De terugreis

Er gingen voor onze datum(de 10e) vier eerdere afvaarten naar Venetië. Een zelfs zaterdagavond om 1 minuut voor 12, dat zou de mooiste zijn. Mocht dat niet lukken dan zouden we eerst de omboeking regelen en daarna ten westen van Patras de Peleponnesos op gaan. Dat stukje is voor ons ook nog onbekend. We hebben dus weer dezelfde route terug, langs Delphi genomen en langs de kust, een hele mooie route. Onderweg hebben we nog gestopt en gezwommen en siësta gehouden, we kwamen om 7 uur 's avond in Patras aan. Het is overal vol in de haven dus dan is even de vraag waar parkeer ik de camper? Vlak bij het kantoor was een plek maar daar mocht je niet staan zelfs niet stoppen. We zagen ook al overal illegalen lopen. Ik zei: zet hem en er maar neer en ga jij naar het kantoor ik blijf wel in de camper. Ramen en dakluik open want het was bloedheet en ik wilde ook niet in het zicht in de zon gaan staan dus ik was er wel eventjes uit maar bleef er de meeste tijd in. Het was eigenlijk zo geregeld na 10 minuten kwam Marinus weer terug. Hij zag iemand achter bij en onder de camper kijken. Hij geeft mij de tickets en gaat onder de camper kijken. Zit er dus al een illegaal onder, tussen het chassis gekropen onder de camper. Een flinke scheldpartij volgt natuurlijk en hij rukt hem aan zijn shirtje eronder uit. Ik had al gedacht wat wiebelt de camper maar dat is de wind het waaide behoorlijk en de deur klapte 2 keer dicht, die heb ik met een spankoord nog vast gezet. Wat een toestand, maar meer dan vreselijk schelden heeft geen zin. Dus die andere kwam erbij en ja ze moesten naar Italië want ze hadden een probleem. Nou wij hadden daarna een probleem. Toen we binnen hekken parkeerden en alles eens gingen controleren bleek dus de elektrische bedrading stuk van het licht boven de tafel en boven de deur, en het trapje ging niet meer in. Het licht bleef branden zou dus de accu leegtrekken. Marinus is er nog onder gekropen maar kon het zo gauw niet vinden. Hij heeft dus de lampen losgekoppeld. Dat is niet zo'n probleem maar het trapje is vervelender. Ook als je de motor startte ging hij niet automatisch naar binnen. Hij heeft hem toen handmatig naar binnen geduwd en vast gebonden met een touw zodat hij niet onder het rijden ineens los zou schieten. 's Avonds bij het inchecken werd alles gecontroleerd in de camper, wc, klerenkast en garage, bij iedereen. Toen ze dus niets vonden zei Marinus maar jullie hebben niet hier gekeken en wees ze tussen het chassis waar er een had gezeten. Hij haalde er nog iemand bij om het te laten zien. Zelfs als je er zo onder keek zag je nauwelijks iets. Nou dit overkomt ons dus ook nooit meer, weer wat geleerd.

Maar om op Evia terug te komen, we hebben de meeste keren zo gestaan en hebben ons nooit onveilig gevoeld. Het is een prachtig eiland, met bergen bos en stranden. Geen massa toerisme, nauwelijks buitenlandse toeristen en zelfs nog in juni heel rustig. Mooie kustwegen met steeds andere uitzichten, je rijdt een kilometer of 30 en je hebt soms weer een heel ander landschap. Veel stond er in bloei, bijna overal is het super groen zeker in het noorden. En wat de bevolking betreft heel erg vriendelijk en open en belangstellend naar de toeristen toe. Toen wij die morgen uit Limni weggingen waren we eerst het dorp doorgelopen naar de bakker. We hebben toen in die korte tijd 3 gesprekken gehad. Op een terras nam ik van een aantal mannen weer een foto, weer waar komen jullie van vandaan. In hun gezelschap zat weer een Belg(de 2e die we op het eiland spraken)dus weer een gesprek. En verderop de kade zagen we de mevrouw waar ik een foto van genomen had toen ze haar bloempotten blauw schilderde. Die waren we al diverse keren tegengekomen, ze woonde op de kade en zat dan 's avond op een bankje. Als we langs kwamen altijd een praatje, waar we wel praktisch niets van verstonden. Maar je probeert elkaar dan toch iets te vertellen. Dit is dan maar wat je op een ochtend mee maakt maar zo ging het bijna altijd. Heel vriendelijk dus, verder maakt niemand zich druk als je ergens geparkeerd staat. Alles heerlijk relaxed. Maandag morgen 7 juli komen we in Venetië aan en gaan we richting huis. 7 juli waren we weer thuis, een heerlijke relaxte reis afgezien van de affaire met de illegaal. Laat het een waarschuwing voor iedereen zijn, let goed op!