We staan nu in Stomio, een oase van rust en ruimte in vergelijk met de drukke kust bij Platamonas waar heel veel Grieken van uit Larissa naar toe komen. Stomio ligt klein stukje zuidelijker dan Platamonas maar wat een verschil. Het is een klein Grieks dorp met maar 1 camping aan een mooi strand bij een lagune. Het ligt een beetje uit de route, de doorgaande weg gaat een stuk het binnenland in om het gebergte waar Stomio ligt.
Op camping Stomio staan ook veel vaste kampeerders, ook weer uit Macedonië/Skopje. Maar voor de korte kampeerders is er keus zat om een plek te zoeken. N39.87158º E22.73276º voor maar €14 per nacht, ongelooflijk. We maken even een verkennend rondje door het dorp en doen wat boodschappen in de plaatselijke supermarkt.
De volgende dag met de fiets naar Kokkino Nero(rood water), een pittig ritje langs de kust berg op en berg af, met de e-bike net te doen.Dit plaatsje is bekend om zijn thermaal bronnen en het rode water. Men smeert zich in met de rode slik(vast ergens goed voor) laat het opdrogen en zit dan weer te weken in de ronde bassins waar het water door stroomt. Het insmeren slaan we over maar even in de heilzame bronnen slaan we niet over, je weet maar nooit waar het goed voor is. Het water is ijs en ijs koud, nu scheelt het dat het nog steeds behoorlijk warm is dus het is een prettige afkoeling.
Daarna fietsen we naar beneden naar het dorp Kokkino Nero, hier is alles nog kleinschaliger als in Stomio. Een lange straat naar zee met kleine appartementen winkels en wat tavernes. Het doet ons een beetje aan Samothraki denken waar we vorig jaar waren.En dan nog een groot verschil hier is geen zandstrand maar allemaal stenen. We kopen wat lekkers bij de bakker en fietsen weer terug, 's middags zitten we nog even bij ons op het strand.
Zoek je rust dan moet je hier zijn, allemaal kleinschalige appartementen. Voordat we vandaag weer verder langs de kust gaan proberen we bij de watervallen van Kokkino Nero in de Kalypso beek te komen. Er was ergens een parkeerplek die vlak bij het pad er naar toe was maar toen we een stuk ophoog gelopen hadden werd het een tamelijk onbegaanbaar pad, we haken af. Vlakbij de kleine parkeerplaats kon je naar beneden lopen naar de beek en dat was het, helaas geen watervallen gezien.
We rijden verder vlak langs de kust door kleine plaatsjes met kleinschalig toerisme, het is niet druk en zo te zien is het seizoen hier al over.Bij Velika (Sotiritsa) is veel ruimte om zo te staan maar we kijken altijd even dat we niet vlak voor iemands neus staan en of appartementen al gesloten zijn N39.74374º E22.86367º. Als we ergens staan komt er een man op ons toegelopen uit het tegenoverliggende huis, moeten we weg? Hij spreekt goed Duits wat we willen en/of waar we naar toe gaan. Als we hier willen blijven krijgen we aanwijzingen hoe we het beste kunnen gaan staan, er zijn nl wat bomen voor de broodnodige schaduw.Dit vinden we nu toch echt weer Grieks, ze ergeren zich nergens aan en als we wat nodig hadden, water of zo, konden we bij hem terecht,super vriendelijk.